Często wystarczy porozmawiać z drugim człowiekiem, żeby popatrzeć na siebie z dystansu. Potrzebna jest do tego odrobina empatii, pokory i zdrowy rozsądek. Pewnie jeszcze coś, ale wymienione są chyba najważniejsze.
Mam na myśli konkretną osobę, którą poznałam zaledwie kilka dni temu - wirtualnie. Przeklikaliśmy kilka godzin w piątkowe przedpołudnie i popołudnie też. Szczerze i osobiście, bez tematów tabu i uciekania od odpowiedzi.
Nie mogę powstrzymać się od zacytowania zaledwie dwóch, spośród wielu jakże mądrych zdań, które napisał do mnie, mając nadzieję, że nie naruszam tym cytatem tajemnicy naszej korespondencji.
"Problemy są nieporównywalne, dla jednego brak rąk i nóg będzie mniejszym problemem niż dla innego odstające uszy. Nieważna jest skala problemu, a to jak sobie z nim potrafimy radzić".
