Można częstować współtowarzyszy w poczekalni cukierkami, lecz można też raczyć ich stwierdzeniem: "jak ja nienawidzę czekać!"
Można cieszyć się z tego co jest i co się ma, lecz można też szukać dziury w całym, jakże szczęśliwym i udanym życiu.
Można zmieniać swoje nastawienie i postrzeganie, lecz można też czerpać wymierne korzyści z narzekania i tkwienia w martwym punkcie.
Można wziąć odpowiedzialność za własny los w swoje ręce, lecz można też nie widzieć winy w sobie, za to chętnie przerzucać ją na innych.
Można spotkać ludzi, których obecność sprawia nam radość, lecz można też spotkać ludzi, których obecność powoduje w nas cierpienie.
Można zdecydować z kim się chce przebywać i rozmawiać; kogo poznawać i słuchać; co, gdzie, kiedy (i czy w ogóle) czytać i oglądać.
Można.
Można.
